سایت سربازان گمنام
.
.
.
گاه
یک سال ؛
سریعتر از یک روز یا یک هفته می گذرد....
امسال نیز آز آن سال ها بود....
88 را به ذهن خواهم سپرد...
و به ورق های سفید دفترچه ام....
از آن به عنوان سالی شوم و بدیُمن خواهم نوشت....
که تلخ ترین ها را برای من در بر داشت....!!
و آرزو دارم که یادی نکنم دگر از خاطراتش.....
هرگـــــــــــــــــــــز...!!
گذشت....
با خوب و بدش....
هرچه بود گذشت....
و اینست خاصیت زمان و عمر....
به خاطر هیچ کس نمی ایستد...
منتظرِ بهارم....بلکه خوش خبر باشد برای دلم....
بهار ؛ همیشه نویدبخش ، و خوشمُین بوده و هست...
استشمام کنید عطر دل انگیزش را....
درک کنید آرامش و لطافت همراهش را....
گوارای وجودتان....
و سپاس خدای را که ارزانی داشت بر ما این لطافت را...باری دیگر....
آرزومند سالی پربار...سرشار از برکت
و همچنین شادی و عشق ؛ توامان با آرامش ....
برای شما , هم قطاران سکوتم....
و عزیزان دل و خاطر و جانم...
سر سفره ی هفت سین از دعاهای قشنگتون محروممون نکنید....
آرزومند آرزوهای نازنینتون....
یا علی....
...:::هرروزتان نوروز:::...
...:::نوروزتان پیروز:::...
.
.
.
آوای ساز من سکوتست.....
شنیدنش گوش دل میخواهد....
نقطه....
سر خط...!!
بعد نوشت :
دوستان عزیزم من تا یک هفته بعد از عید مسافرت هستم
سعی میکنم پاسخ بدم کامنت هارو...
اما اگر بی پاسخ موندن به بزرگواری خودتون ببخشید...
نوشته شده توسط احمد خطیبی پور در جمعه 88/12/28 و ساعت 7:5 عصر | نظرات دیگران().
.
.
بغضی سنگین!!
حاکم مطلق وجود منست....
و روحم معنای سکوت را
با اینچنین فضا
به راحتی درک میکند...
و حال این گلوی خسته...
در به در به دنبال قطره ای اشک!!
برای رهایی از منفورترین حالت....
بغض!!!!!!
چشمه ی اشک خشکیده...
و خطاب از چشم
که
"خون دارم....ببارم؟!!!!"
ببار...
کیست که قرمز را شهوت تعبیر میکند...
ببار تا به همه بگویم قرمز رنگ خونست...
خونی که دیدگانم هبه از یار به یادگار دارند.....
ببار....
ببار تا سکوت مطلق را
بغض سنگین را
بشکنی.....
تا به همگان بفهمانی خون میباری...
افتخار هم میکنی؟....
ببار....
ببار تا عرش را متواتر کنی!!!
ببار تا زمین و زمان را به هم بدوزی!!!
ببار تا آتش ابراهیم را خاموش کنی!!!
ببار تا آتشکده ی زرتشت را برهم زنی!!!
ببار تا با همه و همه ستیز کنی!!!
ببار تا خدارا از خدایی به تماشا بنشانی!!!
ببار تا کهکشان ها را ویران کنی!!!
ببار تا خود را فنای خود سازی.....!!!
ببار تا کینه را برای همگان ملموس سازی !!!
لعنت به هرچه بغضست.....
تو فقط ببار.......
ببار......
.............
....................
بغضی سنگین!!
حاکم مطلق وجود منست....
.......
!!!!!
.
.
.
آوای ساز من سکوتست.....
شنیدنش گوش دل میخواهد...
نقطه....
سر خط...!!
نوشته شده توسط احمد خطیبی پور در جمعه 88/12/28 و ساعت 7:5 عصر | نظرات دیگران().
.
.
گویند نهایت عشق بازی لب بر لب معشوق نهادنست....
بنویسم از شبی که جان با لب تقدیم معشوق کردم....
شبی بود تاریک...
انگار ماه و ستاره ها نیز حرمت عشق بازی ما را نگه داشته بودند ...
و از خجالت به پشت ابر ها پناه برده بودند.....
برکه آرام...
نسیم مطبوعی میوزید...
نگاه به صورت همچو قرص ماهت کردم.....
در نگاهم خواندی چه از تو تمنا دارم......
و چقدر پاک و معصوم در آغوشم جای دادی بدن مثال زدنیت را....
صورتت که نزدیکتر میشد ضربان قلبم بالاتر میرفت...
تا جایی که بینی تو با بینی ام مماس شده بود.....
آه چه لذتی داشت پیوند نفس هایمان....
به یاد آور چگونه نفس نفس میزدیم.....
حرارت لبت از آن فاصله ی چند سانتیمتری به راحتی ملموس بود....
گفتم من پشیمان شدم...!!!
گر لب بر لبم بگذاری جان نیز به همراهش تقدیمت میکنم ها.....
زیر بار نرفتی....
نزدیک تر شدی....
حال آن اندک فاصله برای من شده بود کیلومتر هایی غریـــــــــــــــــــب
چشمانم را بستم...به موقع هم بستم...
و لب به تو تقدیم کرم
در آن وقتی که دلم به گونه ای میتپید
که انگار میخواست جدا گردد از سینه
آه....
چه لحظه ای بود...
نمیخواهم تمام شود امشب.....
خداوندگار روزگار......
خورشید را مرخصی ده.....
امشب را نگیر از دو دیوانه.....
لب بر لب تو....
نفس گره در نفس تو....
تپش قلبم تپش قلب تو....
هم آغوشی باتو....
پس جان نیز فدای تو.....
. . . آوای سازم سکوت است...شنیدنش گوش دل میخواهد... نقطه.... سر خط!!
پ.ن1-معذرت به خطر طولانی شدن متن.... پ.ن2-فقط خیال بود و دلنوشته....!!!
نوشته شده توسط احمد خطیبی پور در جمعه 88/12/28 و ساعت 7:5 عصر | نظرات دیگران().
.
.
تورا که بخوانم...چه بخوانم...
که هرچه بخوانمت؛
زبان را این بار سنگین نتوان کشید..
طلب دارم تورا....
از جان و از دل....
اوج نیازم من...
و
اوج نازی تو....
و
باشکوه ترین؛برای من آنست که
بکشم نازِ نیازم را...
نگاهت شهری دست نیافتنی...
دستانت لطافتی غیر قابل توصیف...
روی ماهت جلوه ای برای تماشا....
آغوشت برای من بارگاه آرامشست....
گیسوانت آبشاری طلایی...
بدنت دوای هر درد و نیاز....
و لبت لعل و نگین بروی صورتت...
با من باش...
غرق نیازم به تمنای تو....
ای که وجودت را احساس میکنم از جان و دل...
ازآن من باش...
.
.
.
آوای سازم سکوت است...شنیدنش گوش دل میخواهد...
نقطه....
سر خط!!
نوشته شده توسط احمد خطیبی پور در جمعه 88/12/28 و ساعت 7:5 عصر | نظرات دیگران()
