سایت سربازان گمنام
تیر روز از فروردین ماه برابر با 13 فروردین در گاهشماری ایرانی
سخن پیرامون جشن «سیزده بدر»، همانند دیگر جشن های ملی و باستانی ایران، نیاز به پژوهش زیاد و مقدمه چینی ای طولانی دارد، به ویژه جشنی با این گستره ی برگزاری و سابقه ی طولانی که این پهنه و زمان تغییراتی ژرف در آیین ها و مراسم ویژه ی این روز ایجاد کرده است.
به گزارش ایران ویج ، در این راستا کوشش بر این بوده است تا خردورزانه ترین و مستندترین گفتارها، نوشتارها و نگرش ها را در این زمینه گردآوری کنیم.
بهتر است در آغاز، پیشگفتاری پیرامون عدد 13 وروز سیزدهم و اینکه آیا این عدد و این روز در ایران و فرهنگ ایرانی نحس است داشته یا نه فراهم آوریم :
نخست باید به این موضوع توجه داشت که در فرهنگ ایرانی، هیچ یک از روزهای سال «نحس» و «بدیمن» یا «شوم» شمرده نشده، بلکه چنانچه می دانیم هر یک از روزهای هفته و ماه نام هایی زیبا و در ارتباط با یکی از مظاهر طبیعت یا ایزدان و امشاسپندان داشته و دارند، و روز سیزدهم هر ماه خورشیدی در گاهشماری ایرانی نیز «تیر روز» نام دارد که از آن ِستاره ی تیشتر، ستاره ی باران آور می باشد و ایرانیان از روی خجستگی، این روز را برای نخستین جشن تیرگان سال، انتخاب کرده اند.
همچنین در هیچ یک از متون کهن و هیچ دانشمند و نویسنده ای، از این روز به بدی یاد نکرده اند بلکه در بیشتر نوشتارها و کتاب ها، از سیزدهم نوروز با عنوان روزی فرخنده و خجسته نام برده اند.
برای نمونه کتاب «آثار الباقیه» جدولی برای سعد و نحس بودن روزها دارد که در آن جدول در مقابل روز سیزدهم نوروز کلمه ی «سعد» به معنی نیک و فرخنده آورده شده است.
اما پس از نفوذ فرهنگ اروپایی در زمان حکومت صفویان رسید که در این فرهنگ نیز عدد 13 را نحس می دانستند، و هنوز هم با پیشرفت های علمی و فن آوری پیشرفته اروپا، این خرافات عمیقا در دل بسیاری از اروپاییان وجود دارد که در مقایسه با خرافات شرقی، شمارگان آن ها کم نیست و مثال های بسیار دیگری مانند «داشتن روزی بد با دیدن گربه ی سیاه رنگ»، «احتمال رویدادی شوم پس از رد شدن از زیر نردبام» یا «شوم بودن گذاشتن کلید خانه روی میز آشپزخانه»،«خوش شانسی آوردن نعل اسب» و بسیاری موارد خرافی دیگر که خوشبختانه تا کنون وارد فرهنگ ما نشده اند و برای ما خنده آور هستند.
اما تنها چیزی که در فرهنگ ایرانی می توانیم درباره ی عدد سیزده پیدا کنیم، «بد قلق» بودن عدد 13 به خاطر خاصیت بخش ناپذیری آن است.(این خود نشانه ای از دانش بالای ایرانیان از ریاضی و به کارگیری آن در زندگی روزمره است.)
اما وقتی درباره ی نیکویی و فرخندگی این روز بیشتر دقت می کنیم منابع معقول و مستند با سوابق تاریخی زیادی را می یابیم.
همان طور که گفته شد سیزدهم فرودین ماه که تیر روز نام دارد و متعلق به فرشته یا امشاسپند یا ایزد سپند (مقدس) و بزرگواری است که در متون پهلوی و در اوستا تیشتر نام دارد و جشن بزرگ تیر روز از تیر ماه که جشن تیرگان است به نام او می باشد.
در کتاب « المحاسن و الاضداد » گفته شده :
عدد شش اشاره است به شش گاههنبار و عدد دوازده به یاد دوازده ماه است و هفتادودو هم به هفتادودو فصل یسنا اشاره است.
تاریخچه ی سیزده بدر
همانطور که پیشینه ی جشن نوروز را از زمان جمشید می دانند درباره ی سیزده به در (سیزده بدر) هم روایت هست که :
اما برای بررسی دیرینگی جشن سیزده بدر از روی منابع مکتوب، تمامی منابع مربوط به دوران قاجار می باشند و گزارش به برگزاری سیزده به در در فروردین یا صفر داده اند، از همین رو برخی پژوهشگران پنداشته اند که این جشن بیش از یکی دو سده دیرینگی ندارد اما با دقت بیشتر در می یابیم که شواهدی برای دیرینگی این جشن وجود دارد.
همانطور که پیش از این گفته آمد، تنوع و گوناگونی شیوه های برگزاری یک آیین، و دامنه ی گسترش فراخ تر یک باور در میان مردمان، بر پایه ی قواعد مردم شناسی و فرهنگ عامه، نشان دهنده ی دیرینگی زیاد آن است.
همچنین مراسم مشابه ای که به موجب کتیبه های سومری و بابلی از آن آگاهی داریم، آیین های سال نو در سومر با نام «زگموگ» و در بابل با نام «آکیتو» دوازده روز به درازا می کشیده و در روز سیزدهم جشنی در آغوش طبیعت برگزار می شده. بدین ترتیب تصور می شود که سیزده بدر دارای سابقه ای دست کم چهار هزار ساله است.
شیوه های برگزاری و مراسم سیزده بدر
همانگونه که اشاره شد شیوه های برگزاری این جشن و همچنین مراسم و آداب این روز بسیار متفاوت و گسترده می باشد که در اینجا به تفصیل نمی توان به آنها پرداخت، اما همانطور که می دانیم سیزدهم فروردین تیشتر روز می باشد و آغاز نیمسال دوم زراعی، و مردمان ایرانی برای نیایش و گرامیداشت تیشتر، ایزد باران آور و نوید بخش سال نیک به کشتزارها و مزارع خود می رفتند و در زمین تازه روییده و سرسبز و آکنده از انبوه گل و گیاهان صحرایی به شادی و ترانه سرایی و پایکوبی می پرداختند و از گردآوری سبزه های صحرایی و پختن آش و خوراکی های ویژه غافل نمی شدند.
بخشی دیگر از آیین های سیزده بدر را هم باورهایی تشکیل می دهند که به نوعی با تقدیر و سر نوشت در پیوند است.
برای نمونه فال گوش ایستادن ،فال گیری (به ویژه فال کوزه)، گره زدن سبزی و گشودن آن ،بخت گشایی (که درسمرقند و بخارا رایج است)و نمونه های پرشمار دیگر …
علاوه بر این ها آیین های سیزده بدر مانند چهارشنبه سوری و نوروز، پر شمار، زیبا و دوست داشتنی است، بازی های گروهی، ترانه ها و رقص های دسته جمعی، گردآوری گیاهان صحرایی، خوراک پزی های عمومی، بادبادک پرانی، سوارکاری، نمایش های شاد، هماوردجویی جوانان، آب پاشی و آب بازی بخشی از این آیین هاست که ریشه در باورها و فرهنگ اساطیری دارند. از جمله شادی کردن و خندیدن به معنی فروریختن اندیشه های پلید و تیره، روبوسی نماد آشتی، به آب سپردن سبزه ی سفره ی نوروزی نشانه ی هدیه دادن به ایزد آب «آناهیتا» و گره زدن علف برای شاهد قرار دادن مادر طبیعت در پیوند میان زن و مرد، ایجاد مسابقه های اسب دوانی که یادآور کشمکش ایزد باران و دیو خشک سالی است.
افسانه ی آفرینش در ایران باستان و موضوع نخستین بشر و نخستین شاه و دانستن روایاتی درباره ی «کیومرث» دارای اهمیت زیادی است، در «اوستا» چندین بار از کیومرث سخن به میان آمده و او را نخستین پادشاه و نیز نخستین بشر نامیده است.
گفته های «حمزه ی اصفهانی» در کتاب «سِنی ملوک الارض و الانبیاء» صفحه های 23 تا 29 و گفته های «مسعودی» در کتاب «مروج الذهب» جلد دوم صفحه های 110 و 111 و «بیرونی» در کتاب «آثار الباقیه» بر پایه ی همان آگاهی است که در منبع پهلوی وجود دارد که :
«مَشیه» و «مَشیانه» که دختر و پسر دو قلوی کیومرث بودند، روز سیزدهم فروردین برای نخستین بار در جهان با هم ازدواج کردند. در آن زمان چون عقد و نکاحی شناخته نشده بود ! آن دو به وسیله ی گره زدن دو شاخه ی «موُرد»، پایه ی ازدواج خود را بنا نهادند و چون ایرانیان باستان از این راز به خوبی آگاهی داشتند، آن مراسم را به ویژه دختران و پسران دم بخت انجام می دادند، امروزه نیز دختران و پسران برای بستن پیمان زناشویی، نیت می کنند و علف گره می زنند.
این رسم از زمان «کیانیان» تقریبا فراموش شد و در زمان «هخامنشیان» دوباره آغاز شد و تا امروز باقی مانده است.
در کتاب «مُجمل التواریخ» چنین آمده است :
همانگونه که شباهتی بین چارشنبه سوری و نوروز امروزی متداول در تهران و شهرهای بزرگ، با شیوه های اصیل و کهن آن وجود ندارد، سیزده بدر امروزی نیز تنها نامی از یک جشن کهن را برخود داشته و هیچ شباهتی به آیین کهن و یادگار نیاکان ما ندارد. نحوه ی اجرای این جشن، مانند بسیاری از دیگر آیین های ایرانی، عمیقا از شیوه ی اصیل و باستانی خود دور شده است و به شکل فعلی آن، دارای سابقه ی تاریخی در ایران نیست.
اگر در گذشته مادران و پدران ما، سبزه های نوروزی خود را در این روز به صحرا می برده و برای احترام به زمین و گیاه، آن را در آغوش زمین می کاشته اند، امروزه ما آن را به سوی یکدیگر پرتاب می کنیم و تکه تکه اش می کنیم.
سیزده بدرِ پیشینیان ما، روزی برای ستایش و دعا برای طلب باران فراوان در سال پیش رو، برای گرامیداشت و پاکیزگی طبیعت و مظاهر آن، و زیست بوم مقدس آنان بوده است. در حالیکه امروزه روز ویرانی و تباهی طبیعت است!
نوشته شده توسط احمد خطیبی پور در دوشنبه 91/1/14 و ساعت 9:55 صبح | نظرات دیگران()
آب برای سلامتی یا بلای سلامتی !؟
خیلی خیلی مهم : برای همه ارسال کنید تا عموم جامعه مطلع شوند
بدلیل آغاز تدریجی فصل گرما و تبخیر آب بدن و در نتیجه نیاز هر چه بیشتر به مصرف آب آشامیدنی ، نکاتی کوچک ولی مهم را به اطلاع شما عزیزان میرسانیم
قبل از هر چیز در تمام طول زندگیتان و بوِیژه در فصل گرما از نوشیدن آب غافل نشوید ، چرا که خواص بسیار زیاد ، از جمله سلامت تمامی سلولها و بافتهای بدن ، سلامتی و شادابی پوست و در نتیجه داشتن پوست و چهره ای بشاش و در مجموع سلامت بدن را شامل میشود که بیان تک تک آنها از حوصله این ایمیل خارج است.
از آنجایی که بنده از سالها پیش تا کنون بدلایل شغلی ، مطالعات زیادی در صنعت آب و بسیاری از نوشیدنیها داشته و ابداع کننده نوع جدیدی از بطریهای پلاستیکی که هنوز تولید نشده اند بوده ام ، بر خود واجب دانستم تا کمی اطلاعات مهم را بصورت خلاصه برایتان تدارک و ارسال کنم
و البته همین مطالعات و روشن شدن حقایقی تلخ باعث شد تا باوجود پتانسیل بالا ، به خود اجازه ورود به بخشهای مختلف صنعت غذا و نوشیدنی ، با شرایط و تکنولوژی فعلی را ندهم ...
.
لطفاً شما هم این نکات را به دیگران اطلاع دهید
بطــریهای آب باقی مانده در گرمای محیط (بطور مثال ماشــین و یا فروشگاههای نامناسب) بسیار خطــرناک می باشند.
این موضوع یکی از علل رایج درجات بالای ابتلا نسج به شکل سرطانی شناخته شده
افراد نباید از آبی که در ماشــین مانده بنوشنــد.
گرما باعث واکنش شیمیایی در پلاستیک حاوی آب شده و باعث آزادشدن مولکولهای آن در آب می شود.این مولکولها به صورت ســم مهلکی در بافتهای سرطانی پیدا شده . پس خواهشمنیدم مراقب باشید و آب باقی مانده در ماشین را ننوشید.
در مقیاس بسیار زیادتر تصورش را بکنید که بطری های پلاستیکی را آب کرده و این مواد شیمیایی را با غذا یا نوشیدنیتان میل میکنید
و اما چه کنیم؟
1- بهتر است که در صورت امکان آب را خودمان تهیه و در طول روز به همراه داشته باشیم
2- جهت نگهداری آب آشامیدنی به جای پلاستیک بهتراست از قمقمه استیل و یا بطری شیشه ای استفاده کنیم.
3- در صورت اجبار و خرید بطری های پت حتماً به تاریخ تولید آن توجه کنیم تا بیش از چند روز از تولید آن نگذشته باشد
4- به نحوه نگهداری بطری ها نزد فروشنده دقت کنیم ( بطور مثال اگر فروشنده تعدادی بطری را در معرض نور خورشید قرار داده باشد ، این احتمال وجود دارد که بطری ما هم در آفتاب قرار گرفته باشد)
5- تا جایی که امکان دارد در بطری های پت ، بخصوص در فصل گرما آب خورده نشود
گرچه در گرمای تابستان و فوریت آبرسانی به بدن ، گریزی از مصرف آب بسته بندی شده را در محیط بیرون از خانه و محل کار حتی برای تولید کنندگان این مواد نیست ، ولی تا حد امکان باید رعایت کرد.
پدیده جدید و توهین آمیز "آبهای آشامیدنی" و "آبهای بسته بندی"
اگر بدلیل تشنگی و البته خواص بسیار زیاد آب معدنی ، ناچار به مصرف آب شدید لطفاً این نکات را هم رعایت کنید تا در خرید این محصولات به شعورمان به عنوان مصرف کننده توهین نشود و البته آبی مفید را برای بدنمان تهیه و استفاده کنیم ، چرا که کمتر کسی میداند آب معدنی با آب آشامیدنی تفاوتهای بسیاری دارد
واژه آب آشامیدنی یک ترفند تجاری است:
------------------------------
__._,_.___
نوشته شده توسط احمد خطیبی پور در چهارشنبه 90/3/11 و ساعت 7:1 عصر | نظرات دیگران()
